Jak będzie w sobotę? Na pewno niezwykle ciekawie, Włókniarz po trzech kolejnych porażkach będzie chciał zakończyć fatalną passę, Gryf po pewnym zwycięstwie nad rezerwami BKS-u przyjedzie zapewne z nastawieniem zdobycia kolejnych punktów. O frekwencję na trybunach możemy być spokojni, żaden z innych meczy nie gromadzi większej ilości kibiców niż spotkanie derbowe.

W mocno rezerwowym składzie wystąpił dzisiaj mirski Włókniarz w meczu ze zgorzelecką Nysą w ramach spotkania 1/4 Finału Pucharu Polski na szczeblu okręgu jeleniogórskiego. Goście również awizowali w swoim składzie kilku zawodników nominalnie rezerwowych. Od początku spotkania to przyjezdni kontrolowali grę, w ich grze było więcej dokładności, a akcje były bardziej składne. Włókniarz grał ambitnie ale jak się w końcowym rozrachunku okazało było to zdecydowanie za mało. W pierwszej połowie mnóstwo było gry w środkowej strefie boiska, dużo walki o piłkę, a samych klarownych akcji niewiele. Goście mieli swoje okazje, miejscowi również, żadnej ze stron nie udało się ich wykorzystać i na przerwę obydwie drużyny schodziły bez strzelonych bramek.

Po przerwie miejscowi zaatakowali bardziej zdecydowanie i przy odrobinie szczęścia mogli prowadzić. W 56 minucie potężnie z rzutu wolnego uderzył Majer ale golkiper Nysy był na miejscu. W 62 minucie składną akcję przyjezdnych wykończył Posioł kierując piłkę do bramki z najbliższej odległości. Kilka minut później znakomitym uderzeniem z rzutu wolnego popisał się Sebastian Monik, piłka po jego strzale z 20 metrów wpadła w okienko bramki Jaworskiego. Włókniarz ambitnie próbował odrobić straty ale tego dnia Nysa był po prostu lepsza.


WŁÓKNIARZ - NYSA 0:2 (0:0)

Bramki: 0:1 - Posioł (62), 0:2 - S. Monik (75). Sędziował: Andrzej Gil. Żółta kartka: Kreis. Widzów: 120.

Włókniarz: Jaworski - Sękalski (72. Gajewski), Niemienionek, Kreis, Supel (46. Grygiel) - Winnik (60. Dołęga), Badura, Krawczyk I (72. B. Morzecki), Faściszewski - Krawczyk II, Majer

Nysa: Franaszczuk – Wojtczak, S. Monik, M. Monik, Góral - Kaczan, Pacak (74. Zarycki), Łuszczyk, Kościuk - Rydol (82. Baran), Posioł (80. Mądrzejewski).


Wyniki innych spotkań 1/4 Finału Pucharu Polski:
Pub-Gol Jelenia Góra - Czarni Strzyżowiec 3:2
Olimpia Kowary - GKS Tomaszów Bolesławiecki 1:2

Zaległe spotkanie XX kolejki klasy okręgowej:
Twardy Świetoszów - Granica Bogatynia 5:1

Zaległe spotkanie XVII kolejki klasy okręgowej:
Lotnik Jeżów Sudecki - Orzeł Lubawka 1:1

W drugiej odsłonie najlepszą okazją Włókniarzy była "bomba" Adama Kowalskiego, jednak minęła ona bramkę Hubskiego. W końcowych minutach meczu Włókniarz postawił wszystko na jedną kartę, nadziewając się na kontry graczy z Lwówka, jednak dobrze bronił Warchał. Pod koniec meczu, napastnik gospodarzy, Godlewski na niesportowe zachowanie został ukarany czerwoną kartę. Nie załamało to jednak Czarnych i po wrzutce Bartka Sikory do bramki z 3 metrów głową trafił Woźniczka. Po chwili sędzia zakończył spotkanie i 3 punkty zostały we Lwówku.

Włókniarz: Warchał - Kowalski, Krawczyk I (Niemienionek), Leśniański, Dołęga - Badura (Kreis), Krawczyk II, Faściszewski (Supel), Majer - Gajewski, B. Morzecki

Włókniarz: Damian Jagodziński - Radosław Starmach, Patryk Dąbrowski, Michał Dziedzic, Jakub Szatanik - Paweł Niemienionek, Jacek Jasiński, Łukasz Amrogowicz, Eryk Przymęski (60. Piotr Mitkiewicz) - Dawid Grygiel, Norbert Matuszak.

Włókniarz I - Czarni 6:0

Bramki: 1:0 - Juźwik, 2:0 - Juźwik, 3:0 - Gzik, 4:0 - Gzik, 5:0 - Niemienionek, 6:0 - Gzik.

Włókniarz I: Jaworski - Grygiel, Skórka, Rowiński (Ptasiuk), Stolarz - Niemienionek, Talarski, Nowak (Papp), Zaliwski, Juźwik - Gzik.

Tego samego dnia odbył się też mecz pomiędzy Włókniarzem Mirsk II, a Olszą Olszyna. Od pierwszej minuty mecz był wyrównany, obie drużyny miały okazje do strzelenia bramek. Najbliżej tego byli piłkarze gości w 24 min meczu, ale dobrze ustawiony Swarzyński wybił piłkę z linii bramkowej.

Tuż przed przerwą Włókniarze zdobyli prowadzenie po strzale Kamila Górnego. W drugiej połowie to gospodarze byli częściej w posiadaniu piłki, ale w 60 min. strzałem z dystansu piłkarz Olszy zaskoczył golkipera miejscowych i doprowadził do remisu. W 75 min. meczu sędzia ukarał jednego z zawodników gości czerwoną kartką za niesportowe zachowanie. Włókniarze mieli mnóstwo szans na podwyższenie wyniku lecz za każdym razem brakowało szczęścia. Niestety dla miejscowych szczęście to mieli goście i w 87 min. po dośrodkowaniu z rzutu rożnego piłka przypadkowo odbiła się od Pietraszka i wpadła do bramki gospodarzy wyprowadzając ich na prowadzenie, którego nie oddali do końca meczu.

Włókniarz II: Niemczyk - Kreis, Gwara, Wroński (35. Pietraszek), Wasilewski - Podgórny, Swarzyński (45.Tartak), M.Górny, Michalewicz - K.Górny, Szkwarek (45. Ferenczuk)

Po przerwie gospodarze wyszli bardziej umotywowani niż w pierwszej połowie i już w 47 minucie po potężnym strzale z dystansu Badury Goliński z trudem sparował piłkę na rzut rożny. W 70 minucie Morzecki ładnym technicznym uderzeniem zdobył dla Włókniarza kontaktową bramkę i wszystko wydawało się otwarte tym bardziej, że Twardy zaczął coraz bardziej oddawać pole miejscowym. W 80 minucie najpierw Majer, a minutę później Niemienionek mieli znakomite okazje na doprowadzenie do remisu. Miejscowi odkryli się zupełnie i goście to wykorzystali, minutę przed końcem regulaminowego czasu gry wyprowadzili wzorową kontrę, piłkę na pole karne wrzucił Witczak, a tam z najbliższej odległości formalności dopełnił Marcinkowski. Szkoda, bo przede wszystkim w drugiej połowie Włókniarz nie ustępował liderowi i była realna szansa na urwanie gościom chociażby punktu.

Tak na marginesie, z drużyną Twardego na mecz przyjechała grupa około 15 młodych mężczyzn, w wieku dwudziestu, dwudziestu paru lat, którzy prawdopodobnie byli albo żołnierzami służby zasadniczej albo nawet żołnierzami zawodowymi. Sposób ich zachowania, a trzeba powiedzieć, że dosyć często i gęsto wspomagali się napojami wyskokowymi był momentami żałosny. Na koniec już po zejściu prawie wszystkich kibiców z obiektu, prowokując miejscowych fanów wdali się w przepychankę z kilkoma z nich. Po zajściu cały komplet "kibiców ze Świętoszowa" wsiadł do autobusu z napisem "Wojska Lądowe", którym na mecz przyjechała drużyna gości. Nam nie pozostaję tylko "pogratulować" takich "fanów" ekipie Twardego. Mówiąc wprost - "żołnierze" zachowywali się jak kompletnie spita banda wyrostków, robiąc tym samym niezłą reklamę Polskiej Armii.

Bramki: 0:1 - Iwaniak (9), 0:2 - Bałut (24), 1:2 - B. Morzecki (70), 1:3 - Marcinkowski (89). Sędziował: Mariusz Czechowski. Widzów: 300.

Włókniarz: Warchał - Kowalski, Dołęga, Niemienionek, Krawczyk I - Krawczyk II, Badura (60. Oniszczuk), Leśniański (80. Winnik), Faściszewski (46.Majer) - Gajewski, B. Morzecki

Twardy: Goliński – Makos, Bareła, Tylutki, Iwaniak (80. Marcinkowski) - Rychter, Kubik (60. Adamowicz), Chlabicz, Chruścicki - Wuzberg, Bałut (82. Witczak).

Włókniarz I: Jaworski - Grygiel, Skórka, Rowiński, Stolarz - Zieliński, Talarski, Ptasiuk, P. Juźwik, Nowak - Gzik.

Tego samego dnia odbył się też mecz drugiej drużyny juniorów. Grali oni z rywalem za miedzy czyli Gryfem Gryfów Śląski. Juniorzy grali dziś w bardzo dużym osłabieniu ponieważ tylko 10 piłkarzy stawiło się na zbiórce przedmeczowej. Włókniarz rozpoczął świetnie strzelając bramkę, a jej autorem był Kamil Górny. Do przerwy piłkarze Gryfa zdążyli zremisować strzelając gola z rzutu karnego. Po przerwie Włókniarz znowu strzelił bramkę - ponownie strzelcem był Kamil Górny. Na 3 min. przed końcem meczu Gryf wyrównał i spotkanie zakończyło się remisem 2:2.

Włókniarz II: Rekowski - Kreis, Wroński, Gwara, Niemczyk - Pietraszek, Tartak, Michalewicz, Szkwarek - Górny.

Twardy zapewne przyjedzie do Mirska z nastawieniem wywiezienia kompletu punktów, a doceniając klasę rywala można stwierdzić, że będzie prowadzić bardzo otwartą grę, nie bawiąc się w jakiekolwiek chowanie za podwójną gardą czekając na kontrataki. Włókniarzowi to pasuje, wystarczy wspomnieć jesienny mecz z Chrobrym Nowogrodziec, który także poszedł na wymianę ciosów z miejscowymi i jak to się dla niego skończyło wszyscy wiemy (wygrana Włókniarza 6:1). Nasza drużyna powoli rozkręca się, stopniowo wchodząc w swój normalny rytm. Formy z jesieni nie straciliśmy, zapowiada się więc arcyciekawe spotkanie.